Anatolij Ołeksandrowicz Tymoszczuk przyszedł na świat 30 marca 1979 roku w Łucku, stolicy obwodu wołyńskiego, leżącym wówczas w Ukraińskiej Socjalistycznej Republice Radzieckiej. Jest wychowankiem klubu Wołyń, w którym spędził lata juniorskie i stawiał pierwsze kroki w dorosłym futbolu. W sezonie 1995/96 zadebiutował w ekstraklasie Ukrainy. Niestety był to zły okres w historii zespołu, albowiem spadł on wówczas o klasę niżej.
Tymoszczuk nie opuścił drużyny po spadku, spędzając tam jeszcze półtora roku. W połowie rozgrywek 1997/98 przeszedł do czołowego ukraińskiego klubu, Szachtara Donieck. Występował tam przez 9 lat, zdobywając trzy mistrzostwa kraju i trzy puchary. U progu 2007 roku stał się bohaterem najdroższego transferu pomiędzy klubami wywodzącymi się z byłego ZSRR. Za 14,5 mln euro przeniósł się do Zienita St. Petersburg. Już po roku cieszył się z mistrzostwa Rosji, a w kolejnym sezonie wywalczył Puchar UEFA (w finale 2:0 z Glasgow Rangers) i Superpuchar Europy (2:1 z Manchesterem United). Tymoszczyk należał do czołowych zawodników w stajni Dicka Advocaata i mimo 30 lat na karku mógł przebierać w ofertach.
Wybrał Bayern Monachium. Niemcy zapłacili za niego w lecie 2009 roku 11 mln euro. Tymoszczukowi jednak od początku nie szło w Monachium. Krytykowano go za zbyt defensywny styl gry, co miało być pozostałością po archaicznej roli środkowego pomocnika, odpowiedzialnego głównie za destrukcję. Wyliczono mu, że jest jednym z najczęściej podających do tyłu pomocników w lidze niemieckiej. Choć początkowo mógł liczyć na zaufanie Louisa van Gaala, to w końcówce jesieni 2009 stracił miejsce w składzie. Wiosną pełnił rolę głębokiego rezerwowego, wchodzącego najwyżej na ostatnie kilka minut.
Obecny sezon zaczął jeszcze gorzej, bowiem w pierwszych siedmiu kolejkach tylko raz pojawił się na boisku, przebywając na nim 9 minut. I nagle los się uśmiechnął - o ile można tak powiedzieć o kontuzji Daniela van Buytena i słabej formie Martina Demichelisa. Holenderski trener postanowił wypróbować Tymoszczuka na pozycji stopera. Ten spisywał się na tyle przyzwoicie, że odzyskał miejsce w składzie. Potem, gdy urazu doznał Mark van Bommel, popularny Timo zajął pozycję cofniętego pomocnika. I nagle doznał cudownej metamorfozy. Zaczął strzelać bramki, asystować, aż wreszcie w ostatnim meczu z Eintrachtem (4:1) ustrzelił doppel-packa i zgarnął nagrodę dla najlepszego piłkarza meczu (nota "1" od Kickera). A rok temu był bliski odejścia we wstydzie i niesławie najbardziej przepłaconego transferu ostatnich lat. Obecnie ma najwyższą średnią notę w Bundeslidze według prestiżowego magazynu Kicker.
W reprezentacji Ukrainy zadebiutował w 2000 roku. Obecnie ma na koncie 101 występów (rekord kadry) i 2 strzelone gole. Jubileuszowy występ miał miejsce w październiku b.r. w towarzyskim starciu z Brazylią. Brał udział w Mistrzostwach Świata 2006, gdzie awansował z kolegami do ćwierćfinału.
| Sezon | Drużyna | Liga | Mecze | Bramki |
| 1995/96 | Wołyń Łuck | Ukraina 1 | 10 | 1 |
| 1996/97 | Wołyń Łuck | Ukraina 2 | 38 | 6 |
| 1997/98 | Wołyń Łuck | Ukraina 2 | 14 | 1 |
| 1997/98 | Szachtar Donieck | Ukraina 1 | 9 | 3 |
| 1998/99 | Szachtar Donieck | Ukraina 1 | 18 | 2 |
| 1999/00 | Szachtar Donieck | Ukraina 1 | 23 | 0 |
| 2000/01 | Szachtar Donieck | Ukraina 1 | 25 | 4 |
| 2001/02 | Szachtar Donieck | Ukraina 1 | 26 | 3 |
| 2002/03 | Szachtar Donieck | Ukraina 1 | 30 | 4 |
| 2003/04 | Szachtar Donieck | Ukraina 1 | 29 | 6 |
| 2004/05 | Szachtar Donieck | Ukraina 1 | 25 | 4 |
| 2005/06 | Szachtar Donieck | Ukraina 1 | 27 | 5 |
| 2006/07 | Szachtar Donieck | Ukraina 1 | 15 | 1 |
| 2007 | Zienit St. Petersburg | Rosja 1 | 29 | 4 |
| 2008 | Zienit St. Petersburg | Rosja 1 | 27 | 6 |
| 2009 | Zienit St. Petersburg | Rosja 1 | 11 | 0 |
| 2009/10 | Bayern Monachium | Niemcy 1 | 21 | 0 |
| 2010/11 | Bayern Monachium | Niemcy 1 | 8 | 3 |
| Ukraina 1 | 237 | 33 | ||
| Ukraina 2 | 52 | 7 | ||
| Rosja 1 | 67 | 10 | ||
| Niemcy 1 | 29 | 3 | ||
SUKCESY
- Szachtar Donieck: Mistrzostwo Ukrainy 2002, 2005, 2006, Puchar Ukrainy 2001, 2002, 2004, Superpuchar Ukrainy 2005
- Zienit St. Petersburg: Puchar UEFA 2008, Superpuchar Europy 2008, Mistrzostwo Rosji 2007, Superpuchar Rosji 2008
- Bayern Monachium: Mistrzostwo Niemiec 2010, Puchar Niemiec 2010, Superpuchar Niemiec 2010, finał Ligi Mistrzów 2010
Poprzedni laureaci:
1. - Ruud van Nistelrooy (Hamburger SV)
2. - Patrick Herrmann (Borussia Mönchengladbach)
3. - Nuri Şahin (Borussia Dortmund)
4. - Shinji Kagawa (Borussia Dortmund)
5. - Grafite (VfL Wolfsburg)
6. - Ádám Szalai (1. FSV Moguncja 05)
7. - Lewis Holtby (1. FSV Moguncja 05)
8. - Mario Gómez (Bayern Monachium)
9. - Didier Ya Konan (Hanower 96)
10. - Milivoje Novakovič (1. FC Kolonia)
11. - Ciprian Marica (VfB Stuttgart)
12. - Raúl Bobadilla (Borussia Mönchengladbach)
13. - Raúl (FC Schalke 04)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz