Dlatego też nagrodę przyznajemy irańskiemu napastnikowi VfL Bochum, Wahidowi Haszemianowi (tak poprawnie zapisuje się jego nazwisko w języku polskim). Tym samym został on osobliwym rekordzistą naszego cotygodniowego wyróżnienia - wystarczyło mu zaledwie 18 minut na placu, by zyskać miano bohatera. Wszedł, gdy jego drużyna przegrywała u siebie z Schalke 0:2. W 82. minucie zdobył kontaktową bramkę, a w 92. wspaniałą centrą obsłużył Stanislava Šestáka i mecz skończył się remisem. Doprowadziło to do furii trenera gości Felixa Magatha, bo rzeczywiście: Królewsko-Niebiescy byli już pewni swego, tymczasem Irańczyk spłatał im figla (zrobił psikusa).
Wahid Haszemian żyje od 21 lipca 1976 roku, kiedy to wyjrzał na świat wprost z łona matki, cierpiącej porodowe bóle w jednym z teherańskich szpitali. Gdy był nastolatkiem, nie musiał wybierać między alkoholem, kobietami i piłką nożną - bo w Iranie takie wybory raczej nie stoją przed młodymi ludźmi. Skupił się więc na kopaniu futbolówki i wyszedł na tym nieźle. Już po drugim sezonie w irańskiej ekstraklasie wypatrzyli go scouci Hamburgera SV. (Za cholerę nie mogłem znaleźć w sieci szczegółowych informacji o jego dorobku w sezonach 1997/98 i 1998/99 - stąd zbiorczy dorobek w poniższej tabelce. Przepraszam, z perskiego miałem tróję z dwoma w ogólniaku).
W Hamburgu szło mu źle. Przez dwa lata zagrał kilkanaście ogonów i nie zdobył bramki. O sile hamburskiego napadu stanowili wówczas Roy Präger, Anthony Yeboah, Sergej Barbarez czy nawet wszechstronny rodak Hashemiana, Mehdi Mahdavikia. 25-latka z ulgą pozbyto się do II-ligowego Bochum, gdzie popularny "Helikopter" odżył (pseudonim wziął się od umiejętności gry głową).
Po awansie VfL do ekstraklasy, Wahid był czołowym strzelcem ekipy. W rozgrywkach 2002/2003 stworzył potwornie skuteczny duet z Thomasem Christiansenem - wespół zdobyli 31 bramek! Czy ktoś pamięta te czasy? To było za wielce sympatycznego trenera Petera Neururera, posiadacza charakterystycznych wąsów, których namiastkę kibice kupowali w sklepiku z akcesoriami fanowskimi. Rok później Chrisitansena już nie było, ale przybył Peter Madsen - i dwójka snajperów Bochum strzeliła 29 goli.
Sezon 2003/2004 to szczytowy okres w karierze Wahida. Jego Bochum awansowało do Pucharu UEFA, a on strzelił 16 bramek (4. miejsce w klasyfikacji strzelców). Istotnie - Irańczyk był w wybornej formie. Nie bez przyczyny pozyskał go latem 2004 roku sam Bayern Monachium (2 mln euro).
Rok w Bayernie był zmarnowany. Wahid zupełnie się nie odnalazł, ale mało kto odnalazłby się, gdyby musiał rywalizować o miejsce w składzie z Royem Makaayem i Claudio Pizarro, a ze znakomitej strony pokazywał się wówczas młodziutki Paolo Guerrero. Na osłodę pozostał mu dublet wywalczony pod wodzą Felixa Magatha. Wahid odszedł do Hanoweru i był to zjazd po równi pochyłej. Nigdy się już nie zbliżył do osiągnięć sprzed lat, zadowalając się maksymalnie 4 bramkami w sezonie. Teraz jednak pogrążył Schalke (trenowane przez... Magatha) i został piłkarzem kolejki.
W reprezentacji Iranu rozegrał 50 meczów, strzelił 14 goli. Debiutował w grudniu 1998 roku. Więcej występów już jednak nie zaliczy, gdyż został dożywotnio zdyskwalifikowany przez rodzimy związek piłkarski - w lipcu 2009 wyraził oburzenie z powodu machlojek przy wyborach prezydenta kraju. Piłkarz z zasadami!
-->
Sezon
|
Drużyna
|
Liga
|
Mecze
|
Bramki
|
1996/97
|
Fath Teheran
|
Iran 2
|
25
|
8
|
1997/98
|
Pas Teheran
|
Iran 1
|
26
|
9
|
1998/99
|
Pas Teheran
|
Iran 1
| ||
1999/00
|
Hamburger SV
|
Niemcy 1
|
11
|
0
|
2000/01
|
Hamburger SV
|
Niemcy 1
|
1
|
0
|
2001/02
|
VfL Bochum
|
Niemcy 2
|
21
|
8
|
2002/03
|
VfL Bochum
|
Niemcy 1
|
34
|
10
|
2003/04
|
VfL Bochum
|
Niemcy 1
|
32
|
16
|
2004/05
|
Bayern Monachium
|
Niemcy 1
|
9
|
0
|
2005/06
|
Hanower 96
|
Niemcy 1
|
29
|
4
|
2006/07
|
Hanower 96
|
Niemcy 1
|
31
|
4
|
2007/08
|
Hanower 96
|
Niemcy 1
|
20
|
1
|
2008/09
|
VfL Bochum
|
Niemcy 1
|
16
|
1
|
2009/10
|
VfL Bochum
|
Niemcy 1
|
12
|
2
|
Iran 1
|
26
|
9
| ||
Iran 2
|
25
|
8
| ||
Niemcy 1
|
195
|
38
| ||
Niemcy 2
|
21
|
8
|
SUKCESY:
- Bayern Monachium: Mistrzostwo Niemiec 2005, Puchar Niemiec 2005, Puchar Ligi 2004
Poprzedni laureaci:
1. - Mimoun Azaouagh (VfL Bochum)
2. - Zé Roberto (Hamburger SV)
3. - Aristide Bancé (1. FSV Moguncja 05)
4. - Arjen Robben (Bayern Monachium)
5. - Simon Rolfes (Bayer Leverkusen)
6. - Mohamadou Idrissou (SC Fryburg)
7. - Vedad Ibišević (TSG 1899 Hoffenheim)
8. - Pedro Geromel (1. FC Kolonia)
9. - Manuel Neuer (FC Schalke 04)
10. - Kevin Kurányi (FC Schalke 04)
11. - Andreas Ivanschitz (1. FSV Moguncja 05)
12. - Stefan Reinartz (Bayer Leverkusen)
13. - Mesut Özil (Werder Brema)
14. - Stefan Kießling (Bayer Leverkusen)
15. - Hans-Jörg Butt (Bayern Monachium)
16. - Adrián Ramos (Hertha BSC Berlin)
17. - Toni Kroos (Bayer Leverkusen)
18. - Mats Hummels (Borussia Dortmund)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz